ویدیوهای برتر

نقدی بر جمله  : دین من انسانیت است !
نقدی بر جمله : دین من انسانیت است ! دکتر امیر مهرداد خسروی 26 بازدید • پیش از : 8 ماه ها

⁣افرادی که می‌گویند «دین من انسانیت است» معمولاً به این منظور اشاره دارند که رفتارهای اخلاقی و ارزش‌های انسانی را به عنوان اساس زندگی خود قرار می‌دهند، بدون اینکه خود را به یک دین خاص محدود کنند. اما این دیدگاه با چند چالش مفهومی روبرو است.

نخست اینکه مفهوم "انسانیت" به تنهایی قابل تعریف دقیق و جامع نیست و بستگی به دیدگاه و فرهنگ هر فرد دارد. آنچه برای یک فرد انسانی و اخلاقی محسوب می‌شود، ممکن است برای دیگری غیرانسانی یا حتی مضر باشد. به عنوان مثال، در برخی فرهنگ‌ها یا جوامع، عدالت به معنای قصاص یا اجرای مجازات سخت است، در حالی که در دیدگاه دیگر، انسانیت به معنای بخشش و مدارا است. این اختلاف در تفسیر انسانیت، نشان‌دهنده‌ی این است که "انسانیت" به خودی خود نمی‌تواند به عنوان یک نظام ارزش‌گذاری مستقل و جهان‌شمول در نظر گرفته شود.

علاوه بر این، "انسانیت" در بسیاری از موارد به طور ناخودآگاه از مفاهیم و اصولی بهره می‌برد که در بستر ادیان و فلسفه‌های گوناگون شکل گرفته‌اند. بنابراین، افرادی که از دین خود فاصله می‌گیرند اما همچنان به اصول انسانیت پایبندند، ممکن است بدون اینکه خود متوجه باشند، از میراث دینی یا فلسفی خاصی الهام گرفته باشند.

نهایتاً، با تکیه صرف بر "انسانیت" بدون چارچوب مشخصی، فرد ممکن است در مواجهه با مسائل پیچیده اخلاقی دچار سردرگمی شود، زیرا فاقد یک سیستم منسجم و پایدار برای تصمیم‌گیری است. در مقابل، ادیان معمولاً نظامی جامع و متعادل از اصول اخلاقی و قوانین ارائه می‌دهند که می‌تواند به عنوان راهنمایی برای رفتار فردی و اجتماعی عمل کند.

بنابراین، افرادی که معتقدند "دین من انسانیت است" باید به این نکته توجه داشته باشند که بدون یک تعریف روشن و جامع از انسانیت، و بدون در نظر گرفتن تفاوت‌های فرهنگی و فلسفی، این دیدگاه ممکن است به جای هدایت‌گر بودن، بیشتر موجب ابهام و چالش‌های اخلاقی گردد.

خاموشان تاریخ
خاموشان تاریخ Exirtv 26 بازدید • پیش از : 7 ماه ها

⁣.
بسیاری از انسان‌ها تنها در پی زندگانی خویش‌اند و بی‌توجه به آنچه در جهان پیرامونشان می‌گذرد، در سکوت و بی‌تفاوتی فرو رفته‌اند. ظلم و ستم‌هایی که هر روزه در گوشه و کنار جهان بر بی‌گناهان روا می‌شود، به دست ستمکاران و مستکبران، از جمله صهیونیست‌ها، آتش جنگ و نفرت را شعله‌ور کرده است. در این میان، عده‌ای از دولتها و ملت‌های جهان ، بدون توجه به مسئولیت انسانی خویش، چشم بر این فجایع بسته‌اند و به عافیت‌طلبی روی آورده‌اند. مسلمان یا غیرمسلمان بودن در این میان تفاوتی ندارد؛ آنچه اهمیت دارد، این است که سکوت در برابر ظلم، خود نوعی هم‌پیمانی با ظالمان است.

در این دنیای بی‌رحم، بسیاری برای بیماری و رنج سگ کوچک خود در فضای مجازی اشک می‌ریزند و شور برپا می‌کنند، اما وقتی که مرگ انسانیت و خاموشی وجدان‌ها را می‌بینند، سکوت پیشه می‌کنند!

چه دردناک است این تناقض، که برای حادثه‌ای جزئی همدلی می‌کنند، اما در برابر خون‌ریزی و ستم جهانی، لب از لب نمی‌گشایند. این بی‌تفاوتی، خود نشانگر سقوط ارزش‌های انسانی است و دل هر انسان آزاده‌ای را به درد می‌آورد.

چگونه می‌توان در مقابل درد و رنج دیگران خاموش ماند؟ مگر نه اینکه هر انسان وظیفه دارد در برابر بیداد قیام کند و برای عدالت تلاش نماید؟ غفلت از رنج دیگران، خیانت به روح انسانیت و وجدان بشری است.

"بنی آدم اعضای یکدیگرند
که در آفرینش ز یک گوهرند
چو عضوی به درد آورد روزگار
دگر عضوها را نماند قرار"

این ابیات از سعدی، به خوبی نشان می‌دهد که انسان‌ها پیوندی ناگسستنی با یکدیگر دارند و بی‌توجهی به رنج و درد دیگران، خیانت به این پیوند است.

افسوس که مدعیان انسانیت ، حتی از انتشار یک پست ساده برای فریاد اینهمه ظلم نیز دریغ می کنند. این است سرگذشت برخی از فرزندان آدم !

Showing 20 out of 21