نکته ای قابل توجه در خصوص عواطف و احساسات زنان

0

1

0

9

⁣انسان از ازل تا به ابد همواره با سختی‌ها هم‌نشین بوده است؛

گویی زندگی چیزی جز آزمون عبور از تنگناها نیست.

اما چه بسیار که این حقیقت را بهانه ساخته و به جای صیقل دادن درون خود، به روزمرگی‌های بی‌ثمر روی آورده است.

او می‌پندارد که سختی‌ها روزی پایان می‌گیرند و آنگاه فرصت خواهد داشت جان خویش را پرورش دهد، گویی که زندگی در انتظار اوست. غافل از آنکه سختی‌ها نه توقف‌گاه، که جاده‌ای به سوی تعالی‌اند.

هر روزی که در گذر از آن‌ها به صیقل درون خویش بی‌اعتناست، فرصتی است که برای همیشه از دست می‌رود.

حقیقت این است که پرورش جان، نه به پایان سختی‌ها، که به پذیرش آن‌ها و یافتن گوهر وجود در میان این دشواری‌ها بستگی دارد.

1

0

1

5

⁣.
همسر خوب گوهر نادری است که خداوند در میان بندگانش قرار داده است.

او همچون نسیمی آرام‌بخش،
خانه و زندگی را پر از نور و آرامش می‌کند.
هرگاه دل آشفته شود،
نگاه مهربان او آرامش‌بخش دل‌هاست.
همسر خوب نه تنها شریک زندگی،
بلکه همراهی است که در همهٔ لحظات سخت و آسان، در کنار ما می‌ماند و با دل و جان، پایه‌های زندگی را مستحکم می‌کند.
او سایه‌ای است که در گرمای زندگی، آرامش و امنیت را به ارمغان می‌آورد.
همسر خوب، آینه‌ای از مهر و وفاست که انسان را به سوی خیر و نیکی هدایت می‌کند و مسیر زندگی را به سوی سعادت و خوشبختی هموار می‌سازد.

*وَمِنْ آیَاتِهِ أَنْ خَلَقَ لَكُمْ مِنْ أَنْفُسِكُمْ أَزْوَاجًا لِتَسْكُنُوا إِلَيْهَا وَجَعَلَ بَيْنَكُمْ مَوَدَّةً وَرَحْمَةً ۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَاتٍ لِقَوْمٍ يَتَفَكَّرُونَ*
(سوره روم، آیه ۲۱)

و از نشانه‌های او این است که از [جنس] خودتان همسرانی برای شما آفرید تا نزد آنان آرامش یابید و میان شما محبت و مهربانی قرار داد. همانا در این [امر] برای مردمی که تفکر می‌کنند نشانه‌هایی است.

ارادتمند
امیر مهرداد خسروی

0

0

0

13

تجربه یک زندگی

0

0

0

5

⁣.
انسان‌ها
تا زمانی که در کنار یکدیگر هستند،
اغلب در خروش روزمرگی‌ها و هیاهوی زندگی گم می‌شوند.

حضور یکدیگر را چون هوای تازه،
بی‌هیچ توجهی از سر می‌گذرانند،

گویی که همیشه در دسترس است
و هرگز نمی‌گریزد.

اما هنگامی که سایه‌ی جدایی بر دل‌ها می‌افتد
و بوی هجران در هوا می‌پیچد،
تازه چشم‌ها به حقیقت گشوده می‌شوند.

آن زمان است که هر لحظه‌ی با هم بودن،
هر نگاه،
هر لبخند
و هر کلمه‌ای که رد و بدل شده،
به مثابه گوهری گران‌بها در قلب‌ها می‌نشیند.

انسان‌ها در لحظه‌ی فراق،
معنای واقعی حضور را درمی‌یابند؛

آنجا که سکوت،
جای خالی دیگری را فریاد می‌زند
و دل، در تمنای دوباره بودن با یار،
در آتش می‌سوزد.

آری، ارزش با هم بودن را در زمانی می‌فهمیم
که از دستش داده‌ایم
و دل در آغوش تنهایی به تپش می‌افتد.

ما آدمها ، موجودات عجیبی هستیم !

و قلیل من عبادی الشکور ...
و چه کم اند بندگان شاکر من ...

ارادتمند

امیر مهرداد خسروی

0

0

0

9