شورت ویدئو ایجاد کردن

آیا تا کنون شب را در جنگلی به صبح رسانده ایید ؟
تجربه بینظیریست .
صبح در دل جنگل، همچون پردهای از نور و رنگ است که آرامآرام از میان شاخههای درختان سر برمیآورد و همه جا را در آغوش گرمی خود میگیرد. شبنمهای لطیف که بر برگها و گلها نشستهاند، زیر تابش اولین پرتوهای خورشید به جواهراتی درخشان بدل میشوند، گویی که خود طبیعت با دست هنرمندش، آنها را به نمایش گذاشته است.
در این بیداری طبیعت، صدای زندگی به گوش میرسد؛ آواز پرندگان که با ترانههای دلنشینشان، فضا را پر میکنند و نغمههایشان همچون لالاییای شیرین در گوش جنگل میپیچد. باد نرم و ملایم میان درختان میوزد و برگها را به رقصی آرام و موزون دعوت میکند. درختان با قامت بلند و ریشههای عمیقشان، همچون نگهبانانی ایستادهاند که در سکوتی باوقار، نظارهگر طلوع روزی تازه هستند.
هر قدم که در میان جنگل برمیداری، زندگی را در سادهترین و اصیلترین شکلش لمس میکنی. صدای جویبارانی که از دل کوهها جاری شده و با شور و نشاط به سوی دریاها روان است، همچون سمفونیای بینظیر، روح را نوازش میدهد. عطر خاک مرطوب و بوی تازه گیاهان، حواس را بیدار میکند و به تو یادآور میشود که زندگی در هر ذرهای از طبیعت جریان دارد.
در این گوشه از جهان، حتی جایی که انسان هنوز نتوانسته ردپای سنگین خود را بر آن بگذارد، جنگل با تمام شکوه و عظمتش، نمادی از پایداری و تداوم زندگی است. هر درخت، هر گیاه، و هر جانوری که در این طبیعت بکر زیست میکند، داستانی از بقا و هماهنگی با جهان پیرامون خود دارد.
صبح در جنگل، نه تنها شروع روزی تازه، بلکه شروع دوبارهای برای روح و ذهن است. اینجا، در آغوش طبیعت، میتوان لحظاتی را به دور از هیاهوی زندگی شهری یافت و با جریان آرام و بیوقفهی زندگی همگام شد. طبیعت با تمام زیباییها و رمز و رازهایش، همچون مادری مهربان، آغوش خود را به روی ما باز میکند و به یادمان میآورد که ما نیز جزیی از این جهان بیانتها هستیم، و زندگی، با همه پیچیدگیها و فراز و نشیبهایش، همچون جویباری آرام، در دل زمان جاری است.
اینها همه پیام خداوند است که با ما اینگونه سخن می گوید .


قَدْ أَفْلَحَ مَنْ زَكّٰاهَا
بهراستی رستگار شد آنکه جان خویش را پاکیزه ساخت.
این آیه، فریادی از عمق جان است که راه سعادت را در تزکیه نفس و پالایش درون نشان میدهد. گویی به ما میگوید: رستگاری نه در ثروت است و نه در مقام، بلکه در زلالکردن روح و پیوند آن با خالق است
کسی که آینه دلش را از زنگار گناهان میزداید، به روشنایی آرامش و کامیابی دست مییابد. پاکیزگی نفس، سفر به سوی اصل خویش است؛ سفری که در آن انسان از خاک تا افلاک اوج میگیرد و طعم حقیقی فلاح و کامیابی را میچشد
این آیه ، چون شعلهای فروزان در دل قرآن، بشر را به حقیقتی جاودانه دعوت میکند: رستگاری در گرو تزکیه نفس است. فرآیندی است که انسان را از زنجیرهای نفسانی رهایی میبخشد و به سوی صفا و طهارت روح رهنمون میسازد.
پاکی نفس، چون باغی است که در آن نهالهای ایمان، تقوا و عشق به خالق میرویند. هر آنکه دل خویش را از آلودگیها و غفلتها بپیراید و به نور معرفت آراسته کند، به سعادت ابدی دست خواهد یافت. این آیه ما را به تعمق در خویشتن و ساختن بنای روحی دعوت میکند که پایدارترین سرمایه انسان در دنیا و آخرت است
ارادتمند
امیر مهرداد خسروی