حتی افراد بسیار پرمشغله میتوانند دورههایی از سکوت پایدار را تمرین کنند. در ادامه چند ایدهی عملی را برای این موضوع مطرح میکنیم:
۱. جلسات را برای ۵ دقیقه سکوت کردن متوقف کنید: اگر میتوانید در دفترتان را ببندید، به نیمکتی در پارک پناه ببرید و یا هر مخفیگاه ساکت دیگری را پیدا کنید. میتوانید زمانی را در سکوت مدیتیشن کنید یا بیندیشید تا ذهنتان بازسازی شود.
۲. بعدازظهری آرام را در طبیعت بگذرانید: لازم نیست از آن دسته افراد عاشق طبیعت باشید تا تلفن همراهتان را رها کنید و دوسه ساعت در طبیعت گردش کنید. طبق تجربهی ما و بسیاری از مراجعانمان، غرق شدن در طبیعت بهترین انتخاب برای افزایش ظرفیتهای فکری است.
۳. روزهی رسانه بگیرید: ایمیلتان را چند ساعت یا حتی یک روز خاموش کنید یا روزهی اخبار و سرگرمی بگیرید. اگرچه احتمالا عوامل حواس پرتی بسیاری در اطرافتان هستند (خانواده، مکالمات، صدای شهر)، اما میتوانید با استراحت دادنِ بخشهایی از ذهنتان که با مسئولیتهای بیپایان کاری، پیگیری اتفاقات جدید یا رسانههای اجتماعی مرتبطاند، از منافع سکوت بهره ببرید.
۴. با تمرین مدیتیشن، در سکوت شناور شوید: حتی تمرینی کوتاه سادهترین راه برای گوش دادن عمیقتر و بیدار کردن شهود است. اندرو سالیوان (Andrew Sullivan)، روزنامهنگار، تجربهی خود را از تمرین سکوت «سمزدایی تمامعیار» توصیف میکند. وی میگوید: «تنفسم آرام شد و ذهنم آرام گرفت. انگار که ذهنم از انتزاع و دوردستها فاصله میگرفت و به موضوعات محسوس و نزدیکتر نزدیک میشد.»
جمعبندی
سکوت واقعی بر استراحت دادن به واکنشهای ذهنیای تمرکز دارد که بر اساس عادت فعال میشوند و هدفشان حفاظت از شخصیت یا بیان نظراتمان است. این کار یک فاصلهگرفتن موقت از یکی از اولیهترین وظایفمان در زندگی است: فکر کردن به چیزی که میخواهیم بگوییم!
جهان پیوسته پرسروصداتر میشود، اما هنوز هم سکوت دستیافتنی است؛ فقط لازم است به آن متعهد باشیم و خلاقیت به خرج دهیم. امیدواریم مطالعهی این مطلب برای شما مفید بودهباشد. نظرات خود را با ما بهاشتراک بگذارید.