Liked videos

بهشت - خطبه ۱۶۵ نهج‌البلاغه
بهشت - خطبه ۱۶۵ نهج‌البلاغه ایمانا تی وی 27 Views • 2 months ago

⁣بهشت، جایی است که زمان در آن بی‌معناست و لحظه‌ها در ابدیتی شیرین جاری‌اند. باغ‌هایی که در آن، نسیمِ عطرآگینِ رضوان بر شاخه‌های همیشه‌سبزِ درختان می‌وزد، چشمه‌هایی که از دل زمین می‌جوشند و زمزمه‌شان چون نغمه‌ای الهی، دل را آرام می‌کند. نوری که از هر سو می‌تابد، نه خورشید است و نه ماه، بلکه پرتویی از حقیقتی ناب که هر ذره را روشن می‌کند.

در بهشت، نه اندوهی هست و نه هراسی. دل‌ها از کینه تهی و لب‌ها لبریز از خنده‌ای جاودانه‌اند. هر آرزویی پیش از آنکه بر زبان جاری شود، در پیشگاهِ لطفِ بی‌کرانِ پروردگار برآورده می‌شود. درختان با شاخه‌های خمیده، میوه‌هایی پیشکش می‌کنند که طعم‌شان فراتر از وصف و رنگ‌شان فراتر از خیال است.

در آنجا، رودها از شیر و عسل و شرابی طهور جاری‌اند، و جام‌هایی که به دست می‌رسند، هیچ‌گاه سرمستی نمی‌آورند، بلکه جان را روشن‌تر و دل را شادتر می‌کنند. هر نغمه‌ای که در آن سرزمین شنیده می‌شود، نوایی از مهر و آرامش است، و هر نگاهی که بر چهره‌ها می‌افتد، از سرِ عشق و دوستی است.

و در نهایت، آنجا جایی است که روح آدمی به آرامش مطلق می‌رسد، جایی که در آن، انسان دیگر مسافر نیست، بلکه به خانه‌ای بازگشته که همیشه در اعماق جان، تمنای آن را داشته است.

عبور از دنیا
عبور از دنیا Exirtv 9 Views • 8 months ago

⁣.
عبور از دنیا چون گذر از خواب کوتاهی‌ست که در آن
لحظه‌ای چشم می‌گشاییم و سپس باز به خوابی دیگر فرو می‌رویم.

در این گذرگاه، انسان به‌سان قطره‌ای از اقیانوس عظیم هستی است که از سرچشمه‌اش جدا می‌شود و در پیچ‌و‌تاب رودها به سوی مقصدی ناپیدا روان می‌گردد.

هر لحظه از این عبور، به‌سان زنگ بیداری‌ست که آدمی را به خود می‌آورد و او را از زنجیرهای دنیوی رهایی می‌بخشد.

در این سفر،
دنیا همانند سرابی است که حقیقتش در عمق جان و معنا نهفته است،
و تنها آنان که با چشم دل می‌نگرند،
می‌توانند آن را درک کنند.

عبور از دنیا نه فراموشی،
که آگاهی از بی‌ثباتی و گذرا بودن همه چیزهاست.

درک این حقیقت، آرامشی ژرف به دل می‌آورد و ما را به مقصدی فراتر از جهان مادی رهنمون می‌سازد،

جایی که روشنایی جاودان بر تاریکی‌های فانی چیره می‌شود.

و اینچنین است که آدمی در این عبور،
خود را می‌یابد؛
نه در زرق‌وبرق دنیا،
بلکه در سکوت عمیق درون خویش،
جایی که حقیقتی بس عظیم‌تر از هر آنچه دیده‌ایم و شنیده‌ایم، انتظارمان را می‌کشد.

ارادتمند
امیر مهرداد خسروی

Show more