کاربران گرامی : به دلیل بروز اختلال فنی برای سرورهای شرکت ارائه دهنده خدمات سرور به سایت ما و دیتا سنترها ، بطور موقت تماشای برخی از ویدئو ها ممکن است با اختلال همراه باشد . این مشکل به زودی حل خواهد شد . با تشکر از صبوری شما
شورت ویدئو ایجاد کردن
قدرتمند و جالب
0
0
0
5
حرکت برف پاک کن با کمک نوپا(درون آغوشی یا پارچه ای کودک را محکم کنید برای کودکان بزرگتر می توان آنها را بدون پارچه یا آغوشی قرار داد تا تمرینی برای حفظ تعادل کودک باشد)
این حرکت با تقویت عضلات کف لگن وماهیچه های مورب وعرضی شکم،باعث بازتوانی ماهیچه های شکم ولگن بعد از زایمان می شود.
0
0
0
9
خداوند اینگونه با ما حرف می زند
خوب بشنوید !
او اینک با صبحگاهی دیگر با ما سخن می گوید
کلام او ، تنها سخنی است که با نگاه دل ، شنیده می شود !
با همان سپیده‌دم که از پس کوه‌ها سر بر می‌آورد،
با آسمان و رنگ‌های طلایی و صورتی که در هم می‌آمیزد
و نغمه‌ای آرامی که از طبیعت به گوش جان می‌رسد.
درختان با شاخه‌های خیس از شبنم،
به آرامی در نسبم صبحگاهی می‌رقصند
و پرندگان، مانند نوازندگانی ماهر، ن
غمه‌های دلنشین خود را بر بالای شاخه‌ها می‌خوانند.
صدای موسیقی طبیعت،
هماهنگ با ضربان قلب زمین،
فضایی از آرامش و عشق را در دل‌ها می‌آفریند.
صدای شرشر آب از جویبارهای کوهستانی،
مانند زخمه‌ای نرم بر تارهای دل،
روح را به سفری آرام به زندگی دعوت می‌کند.
نسیم ملایم که در میان شاخ و برگ درختان سر می‌کشد،
همچون یک آهنگساز ماهر،
نت‌های موزون و دلنشین خود را در گوش زمان می‌سراید.
و در این میان،
اولین نور خورشید که بر زمین می‌تابد،
همچون آغازی تازه بر صفحه‌ای سفید
از یک روز نو،
زندگی را دوباره برای عاشق شدن
معنا می‌بخشد.
این موسیقی صبحگاهی،
که از دل طبیعت برمی‌خیزد،
همان صدای آرامش‌بخشی است که
روح‌های خسته را به آرامش و امید دعوت می‌کند.
و این
طبیعت است که همچون یک سمفونی بی‌پایان،
هارمونی‌ای از زندگی، امید و آرامش را
به گوش‌ها می‌رساند.
کافیست تا
فقط با نگاه دل
صدای خدا را بشنویم !
ارادتمند
امیر مهرداد خسروی
0
0
0
7
پیراشکی
این پیراشکی خوشمزه رو کافیه
یکبار امتحان کنی 😋
مواد لازم :
شکر ۳ ق غ🍚
روغن ۳-۲ ق غ
بیکینگ پودر ۱ ق غ
تخم مرغ ۱ عدد🥚
ماست ۵ ق غ🍚
کمی آرد🥡
#پیراشکی
1
0
0
17
قابل توجه والدین
0
0
0
10
انسان از ازل تا به ابد همواره با سختی‌ها هم‌نشین بوده است؛
گویی زندگی چیزی جز آزمون عبور از تنگناها نیست.
اما چه بسیار که این حقیقت را بهانه ساخته و به جای صیقل دادن درون خود، به روزمرگی‌های بی‌ثمر روی آورده است.
او می‌پندارد که سختی‌ها روزی پایان می‌گیرند و آنگاه فرصت خواهد داشت جان خویش را پرورش دهد، گویی که زندگی در انتظار اوست. غافل از آنکه سختی‌ها نه توقف‌گاه، که جاده‌ای به سوی تعالی‌اند.
هر روزی که در گذر از آنها به صیقل درون خویش بی‌اعتناست، فرصتی است که برای همیشه از دست می‌رود.
حقیقت این است که پرورش جان، نه به پایان سختی‌ها، که به پذیرش آنها و یافتن گوهر وجود در میان این دشواری‌ها بستگی دارد.
1
0
1
5
