کاربران گرامی : به دلیل بروز اختلال فنی برای سرورهای شرکت ارائه دهنده خدمات سرور به سایت ما و دیتا سنترها ، بطور موقت تماشای برخی از ویدئو ها ممکن است با اختلال همراه باشد . این مشکل به زودی حل خواهد شد . با تشکر از صبوری شما
Shorts Create



انسان از ازل تا به ابد همواره با سختیها همنشین بوده است؛
گویی زندگی چیزی جز آزمون عبور از تنگناها نیست.
اما چه بسیار که این حقیقت را بهانه ساخته و به جای صیقل دادن درون خود، به روزمرگیهای بیثمر روی آورده است.
او میپندارد که سختیها روزی پایان میگیرند و آنگاه فرصت خواهد داشت جان خویش را پرورش دهد، گویی که زندگی در انتظار اوست. غافل از آنکه سختیها نه توقفگاه، که جادهای به سوی تعالیاند.
هر روزی که در گذر از آنها به صیقل درون خویش بیاعتناست، فرصتی است که برای همیشه از دست میرود.
حقیقت این است که پرورش جان، نه به پایان سختیها، که به پذیرش آنها و یافتن گوهر وجود در میان این دشواریها بستگی دارد.

انسان، معمار زندگی خویش است.
او همچون سنگتراشی ماهر، از لحظهها و انتخابهایش مصالحی میسازد که ساختار آیندهاش را شکل میدهد.
هر تصمیم، هر تلاش، و هر گامی که برمیدارد،
سنگی در بنای سرنوشت اوست.
در این مسیر، او نه تنها طرحی از زندگی خود در ذهن میپرورد، بلکه با ارادهای پولادین و قلبی پرشور، این طرح را به واقعیت بدل میکند.
زندگی، همچون زمینی بکر و بینهایت است که انسان میتواند بر آن کاخهای بلند یا کلبههای کوچک بنا کند.
او آزاد است تا با ابزارهای اختیار، دانش، و تجربه، این زمین را به شیوهای که میپسندد،
به باغی پرگل
یا بیابانی خشک بدل سازد.
اما در این میان، هر انتخابی که میکند،
به عنوان سنگی در این سازه بزرگ قرار میگیرد؛
سنگی که میتواند پایهای محکم باشد یا نقطهای ضعیف.
انسان، معمار سرنوشت خویش است.
با هر گامی که برمیدارد،
هر اندیشهای که در ذهن میپرورد،
و هر تصمیمی که میگیرد،
خط به خط طرح زندگی خود را مینگارد.
و در نهایت، این اوست که در برابر سازهای که با دستان خویش ساخته،
خواهد ایستاد؛
و یا با افتخار
و یا با حسرت به آن خواهد نگریست.
ارادتمند
امیر مهرداد خسروی