ویدئوی کوتاه ایجاد کردن
هر صبح، طلوعی است از نو برای جان آدمی،
گویی که زندگی در هر دم و بازدم نفس می‌کشد و به انسان فرصت تازه‌ای می‌بخشد.
این لحظه‌های بیداری، تجلی نعمتی از جانب پروردگار است که در تاریکی شب، ناپدید و در نور صبحگاهان، دوباره نمایان می‌شود.
هر روز، صفحه‌ای سفید از دفتر حیات است که می‌توان با قلم اراده و جوهر ایمان، بر آن نقش تازه‌ای نگاشت.
در این سپیده‌دمان، نباید دل را به غصه اتفاقات نیافتاده آلوده کرد، زیرا که این لحظات، بذری است که باید در خاک ایمان کاشته شود تا میوه شکرگزاری و رضایت را به بار آورد.
هر صبح، فرصتی است برای تأمل در عظمت خلقت و سپاسگزاری از نعماتی که به ما ارزانی شده است.
با قلبی سرشار از عشق و ذهنی پر از امید، باید به استقبال روز برویم و به هر لحظه به چشم هدیه‌ای بی‌بدیل بنگریم.
پس، از دلواپسی‌های بی‌اساس رها شویم و با اعتماد به حکمت الهی، به آینده نگاهی پر از اطمینان داشته باشیم.
در این زنده‌دلی و آرامش، راز زندگی نهفته است و در سپیده هر صبح، پیام روشن او را می‌شنویم:
زندگی را دریاب و لحظه‌ها را غنیمت شمار.
1
0
0
8
خداوند اینگونه با ما حرف می زند
خوب بشنوید !
او اینک با صبحگاهی دیگر با ما سخن می گوید
کلام او ، تنها سخنی است که با نگاه دل ، شنیده می شود !
با همان سپیده‌دم که از پس کوه‌ها سر بر می‌آورد،
با آسمان و رنگ‌های طلایی و صورتی که در هم می‌آمیزد
و نغمه‌ای آرامی که از طبیعت به گوش جان می‌رسد.
درختان با شاخه‌های خیس از شبنم،
به آرامی در نسبم صبحگاهی می‌رقصند
و پرندگان، مانند نوازندگانی ماهر، ن
غمه‌های دلنشین خود را بر بالای شاخه‌ها می‌خوانند.
صدای موسیقی طبیعت،
هماهنگ با ضربان قلب زمین،
فضایی از آرامش و عشق را در دل‌ها می‌آفریند.
صدای شرشر آب از جویبارهای کوهستانی،
مانند زخمه‌ای نرم بر تارهای دل،
روح را به سفری آرام به زندگی دعوت می‌کند.
نسیم ملایم که در میان شاخ و برگ درختان سر می‌کشد،
همچون یک آهنگساز ماهر،
نت‌های موزون و دلنشین خود را در گوش زمان می‌سراید.
و در این میان،
اولین نور خورشید که بر زمین می‌تابد،
همچون آغازی تازه بر صفحه‌ای سفید
از یک روز نو،
زندگی را دوباره برای عاشق شدن
معنا می‌بخشد.
این موسیقی صبحگاهی،
که از دل طبیعت برمی‌خیزد،
همان صدای آرامش‌بخشی است که
روح‌های خسته را به آرامش و امید دعوت می‌کند.
و این
طبیعت است که همچون یک سمفونی بی‌پایان،
هارمونی‌ای از زندگی، امید و آرامش را
به گوش‌ها می‌رساند.
کافیست تا
فقط با نگاه دل
صدای خدا را بشنویم !
ارادتمند
امیر مهرداد خسروی
0
0
0
2
خانه آرایی
0
0
0
4
حرکت دوچرخه به همراه نوپا (درون آغوشی یا پارچه ای کودک را محکم کنید برای کودکان بزرگتر می توان آنها را بدون پارچه یا آغوشی قرار داد تا تمرینی برای حفظ تعادل کودک باشد)
حرکت قیچی باعث تقویت ماهیچه های کف لگن و ماهیچه های عرضی ومورب شکم که در اثر بارداری وزایمان تضعیف شده اند.
از حرکات مفید بعد از زایمان به ویژه سزارین
0
0
0
6
🎥 ببین اعضای خانواده‌ات در کنارت چه حالی دارند؟
اگر حالشون خوبه، خدا ازت راضیه 😍
#استاد_شجاعی
0
0
0
10
.
رهایی از خویشتن،
سفری‌ست که در آن به سوی بی‌کرانگی هستی گام می‌نهیم.
این سفر آغازش در دل تاریکی‌های وجودمان است،
جایی که باید از پیله‌ای که سال‌ها بافته‌ایم، آزاد شویم.
پیله‌ای که از جنس ترس‌ها، تردیدها، و دل‌بستگی‌هاست.
هر گام در این راه، ما را از خودمان دور می‌کند و به نوری نزدیک‌تر،
نوری که نه از آنِ ماست
و نه از دیگری.
این نور،
جوهر حقیقی ما را نمایان می‌سازد؛
جوهری که نه در شکل‌ها و نقش‌های بیرونی،
بلکه در اعماق وجودمان نهفته است.
در رهایی از خویشتن،
باید از تمام آنچه که می‌پنداشتیم هستیم، دل کند.
باید از نقش‌هایی که دیگران بر ما نهاده‌اند، عبور کرد
و در آینه‌ای بی‌نقاب به خویشتن نگریست.
این رهایی، ما را به نقطه‌ای می‌رساند که در آن،
خویشتن دیگر محدود به مرزهای جسم و ذهن نیست؛ بلکه در آغوش بی‌پایانی قرار می‌گیرد که همه چیز در آن محو می‌شود
و در عین حال، همه چیز را در بر می‌گیرد.
آنگاه است که در سکوتی عمیق،
با ذات حقیقی خود یکی می‌شویم و به این حقیقت پی می‌بریم که رهایی از خویشتن،
در واقع بازگشت به خویشتن است؛
خویشتنی که از هر قید و بندی رهاست.
و فقط به خداوند پیوند دارد .
ارادتمند
امیر مهرداد خسروی
0
0
0
4
