شورت ویدئو ایجاد کردن
خورشت مرغ بریان ناشناخته ست😉🍗
مواد لازم :
پیاز ۲ عدد
ران مرغ ۳ عدد
فلفل دلمه و سیر
رب ۱ قاشق سر پر و نمک
فلفل و پاپریکا و اویشن
روغن زیتون و شیر ۱ استکان
ادویه‌کاری و سیب زمینی ۲ عدد
0
0
0
1
دکتر امیر مهرداد خسروی
2
0
0
7
کلامی از امیرالمومنین
1
0
0
8
خداوند اینگونه با ما حرف می زند
خوب بشنوید !
او اینک با صبحگاهی دیگر با ما سخن می گوید
کلام او ، تنها سخنی است که با نگاه دل ، شنیده می شود !
با همان سپیده‌دم که از پس کوه‌ها سر بر می‌آورد،
با آسمان و رنگ‌های طلایی و صورتی که در هم می‌آمیزد
و نغمه‌ای آرامی که از طبیعت به گوش جان می‌رسد.
درختان با شاخه‌های خیس از شبنم،
به آرامی در نسبم صبحگاهی می‌رقصند
و پرندگان، مانند نوازندگانی ماهر، ن
غمه‌های دلنشین خود را بر بالای شاخه‌ها می‌خوانند.
صدای موسیقی طبیعت،
هماهنگ با ضربان قلب زمین،
فضایی از آرامش و عشق را در دل‌ها می‌آفریند.
صدای شرشر آب از جویبارهای کوهستانی،
مانند زخمه‌ای نرم بر تارهای دل،
روح را به سفری آرام به زندگی دعوت می‌کند.
نسیم ملایم که در میان شاخ و برگ درختان سر می‌کشد،
همچون یک آهنگساز ماهر،
نت‌های موزون و دلنشین خود را در گوش زمان می‌سراید.
و در این میان،
اولین نور خورشید که بر زمین می‌تابد،
همچون آغازی تازه بر صفحه‌ای سفید
از یک روز نو،
زندگی را دوباره برای عاشق شدن
معنا می‌بخشد.
این موسیقی صبحگاهی،
که از دل طبیعت برمی‌خیزد،
همان صدای آرامش‌بخشی است که
روح‌های خسته را به آرامش و امید دعوت می‌کند.
و این
طبیعت است که همچون یک سمفونی بی‌پایان،
هارمونی‌ای از زندگی، امید و آرامش را
به گوش‌ها می‌رساند.
کافیست تا
فقط با نگاه دل
صدای خدا را بشنویم !
ارادتمند
امیر مهرداد خسروی
0
0
0
7
حکمت ۱۳۰ نهج البلاغه یکی از بیانات مهم و تأمل‌برانگیز امام علی (ع) است که به حقیقت زندگی و مرگ اشاره دارد. در این حکمت، امام علی (ع) با نگاهی عمیق به فلسفه‌ی زندگی و مرگ، به نوعی با مردگان سخن می‌گوید و مخاطبان خود را به تفکر در مورد ناپایداری دنیا و حتمیت مرگ دعوت می‌کند.
امام علی (ع) در این حکمت به شکلی توصیفی و اثرگذار، از مردگان می‌پرسد: «أینَ الّذینَ عَمَّروا الدُّنْیا و سارُوا فیها طُولاً و عَرْضاً؟ أینَ الّذینَ بَنَوُا المَشیدات و جَمَعُوا الأموال؟». او در این بخش به کسانی اشاره دارد که در دنیا سرمایه‌های زیادی جمع کردند، ساختمان‌های بلند و محکم ساختند، اما اکنون اثری از آنها باقی نمانده است. این افراد که روزی در اوج قدرت و ثروت بودند، حالا به خاک پیوسته‌اند و از دنیا رفته‌اند.
سپس، امام علی (ع) از عبرت‌گیری از مرگ سخن می‌گوید و یادآوری می‌کند که همه انسان‌ها در نهایت به سوی مرگ می‌روند و آنچه از آنها باقی می‌ماند، فقط اعمال و رفتارشان است. او با این بیان قصد دارد تا توجه انسان‌ها را از دلبستگی به دنیا به سوی حقیقتی پایدارتر یعنی آخرت و جاودانگی روح هدایت کند.
این حکمت یادآور این نکته است که مرگ پایان زندگی دنیوی نیست، بلکه آغاز سفری به سوی عالمی دیگر است و اعمال نیک و بد انسان‌ها تعیین‌کننده سرنوشت نهایی آنها خواهد بود.
اوج این تعابیر خبر از بهترین زاد و توشه برای سفر پس از مرگ است : تقوا و پرهیزکاری !
حالا وضع ما چگونه است ؟ تقوا ؟ پرهیزکاری ؟
رفتارمان با مردم ، با همسر و فرزند ، با همسایه و همکار !
درآمدها چطور است ؟ حلال ؟ حرام ؟ رشوه ؟ ربا ؟
خدا به دادمان برسد .
نظر شما درباره این بیانات چیست ؟ لطفا کامنت بگذارید .
ارادتمند
امیر مهرداد خسروی
0
0
0
6
مهران غفوریان
0
0
0
7
