فيديو قصير خلق
جذاب ، ارزان و هیجان انگیز
0
0
0
10
مولانا، حافظ، سعدی و دیگر شعرا و ادبای جاویدان ایران، آینه‌های درخشان روح بشرند که در عمق جان انسان نفوذ می‌کنند.
هر بیت و غزلشان، دریچه‌ای به عوالم معنا می‌گشاید و دل را از زنگار روزمرگی می‌زداید.
مولانا با شوریدگی ابیاتش ، جان را به رقص می‌آورد و حافظ با رازآلودگی کلامش، شوقی ابدی به دل می‌افکند. سعدی، استاد محبت و اخلاق، با نثر شیرین و دلنشینش انسان را به مهربانی فرا می‌خواند.
پیوند با این بزرگان، مانند آبی زلال است که عطش جان را فرو می‌نشاند و چراغی است که راه زندگی را روشن می‌کند. در کلامشان، حقیقتی است که روح را آرامش می‌بخشد و در عمق وجود آدمی ریشه می‌دواند. این بزرگان، زنده‌اند و هم‌نشینی با آثارشان، تجدید حیات دل و جان است.
ارادتمند
امیر مهرداد خسروی
0
0
0
7
مواد لازم برای تهیه دسر سورپرایز :
◗ ۴ لیوان آب پرتقال
◗ ۴ قاشق غذاخوری نشاسته
◗ ۴ یا ۵ قاشق غذاخوری شکر ریز
◗ ۵ لیوان شیر
◗ ۳ قاشق غذاخوری آرد
◗ ۲.۵ قاشق غذاخوری نشاسته
◗ ۱ لیوان شکر
◗ ۵ گرم وانیل ترک
0
0
0
19
قدرتمند و جالب
0
0
0
6
اوج بگیر، برای دیدن، نه دیده شدن
آرامش درون را نه در هیاهوی تحسین‌ها می‌یابی، نه در چشم‌های خیره‌ی دیگران.
آرامش، آن پرنده‌ی سپید و سبک‌بال، در دل آسمانی پرواز می‌کند که وسعتش را خودت می‌سازی، جایی که بادهای خودنمایی را خاموش کرده‌ای و تنها با جریان لطیف حقیقت همراه شده‌ای.
اوج گرفتن را بیاموز، اما نه برای آنکه دیگران تو را ببینند، بلکه برای آنکه تو خود، بهتر ببینی. وقتی از سطح زمین و هیاهوی روزمرگی فاصله می‌گیری، چشم‌هایت وسعت پیدا می‌کنند، جزئیات نادیده را کشف می‌کنی، رنگ‌ها را زلال‌تر می‌بینی و حقیقت را شفاف‌تر لمس می‌کنی.
پرواز کن، اما سبک. بار قضاوت‌های دیگران را از دوشت بینداز. پرواز کن، اما آرام. به سوی آسمانی که در آن، نه نیاز به فریاد است و نه عطشِ تأیید. فقط تویی، و جهانی که در آن، دیدن حقیقت از دیده شدن، ارزشمندتر است.
در دل آسمان بی‌کران، پرنده‌ای که اوج می‌گیرد، نه برای آن است که دیده شود، بلکه برای آن است که گستره‌ی زمین را بهتر ببیند. هر چه بالاتر رود، افق‌های تازه‌تری پیش چشمانش گشوده می‌شود، دریاها ژرف‌تر، کوه‌ها باصلابت‌تر و جاده‌ها پرمعناتر به نظر می‌آیند. او دیگر در بند شاخه‌ای نیست که باد بلرزاندش یا سنگی که سد راهش شود؛ آزادی‌اش در پرواز است، در رهایی از قید نگاه دیگران.
آرامش درون نیز چنین است؛ وقتی برای دیده شدن اوج بگیری، پروازت لرزان و مقصدت نامعلوم خواهد بود. اما اگر برای بهتر دیدن، برای درک عمیق‌تر، برای کشف حقیقت پر بگشایی، آن‌گاه آسمان درونت صاف و بی‌کران خواهد شد. در آن اوج، سکوتی شیرین در جانت می‌نشیند، و دیگر نیازی به تأیید کسی نخواهی داشت، چرا که خودت را، هستی را و زیبایی ناب را با چشم دل دیده‌ای.
پس پرواز کن، اما نه برای آنکه چشمی تو را ببیند، بلکه برای آنکه تو چشمانت را به حقیقت جهان بگشایی.
0
0
0
8
درد جستجوی معنا،
زخمی است که از ازل در جان انسان کاشته شده است،
زخمی که نه برای رنج که برای رشد است.
این درد مقدس، آتشی است که روح را می‌سوزاند تا او را از زنجیرهای حیوانی آزاد کند.
هر انسان، در میان گرداب زندگی، در جستجوی نوری است که وجودش را معنا بخشد؛ نوری که نه در غریزه که در اندیشه و شهود نهفته است.
این درد، همان چیزی است که انسان را از دیگر جانداران جدا می‌کند.
حیوانات، در چارچوب طبیعت، زندگی می‌کنند؛ اما انسان، فراتر از آن، به دنبال چیزی می‌گردد که جاودانه باشد، چیزی که فراتر از نیاز و بقا باشد. این جستجو، نشانی از روح الهی اوست؛ نیرویی که او را وادار می‌کند در آینه جهان بنگرد و از خود بپرسد: "من کیستم؟ و چرا هستم؟"
درد جستجوی معنا، هدیه‌ای است ازلی که هرچند تلخ، گوهری ناب در دل دارد.
این درد، انسان را از سطح به عمق می‌برد، از سایه به نور، و از پوچی به حقیقت. این درد، معجزه‌ای است که او را به انسان تبدیل کرده است.
ارادتمند
امیر مهرداد خسروی
0
0
0
11
