کاربران گرامی : به دلیل بروز اختلال فنی برای سرورهای شرکت ارائه دهنده خدمات سرور به سایت ما و دیتا سنترها ، بطور موقت تماشای برخی از ویدئو ها ممکن است با اختلال همراه باشد . این مشکل به زودی حل خواهد شد . با تشکر از صبوری شما
شورت ویدئو ایجاد کردن
نسبت به درآمدی که داریم تو #کانادا چه خونه ای میتونیم اجاره کنیم؟
اگر تخصص خاصی نداشته باشید معمولا ساعتی17 دلار میتونه درآمدتون باشه پس اگه تنها هستید از خونه مشترکی شروع کنید..
تجربه یکی از هموطنانمون
0
0
0
6
✨ بچه‌ی من حتما باید فلان رشته قبول بشه!
🎙 #استاد_شجاعی ☘
0
0
0
10
.
نگاه‌ها
دروازه‌هایی هستند که
به دنیایی از احساسات و افکار گشوده می‌شوند؛
دنیایی که در سکوت خویش،
پر از نجواهای نشنیده و داستان‌های ناگفته است.
هر نگاه، جمله‌ای ناتمام از کتابی نانوشته است؛
و هر پلک زدن،
ورق خوردن صفحه‌ای از آن کتاب.
در پسِ چشمانِ خاموش، گفتگوهایی جریان دارد
که با هیچ زبانی نمی‌توان به آن‌ها معنا بخشید.
این نگاه‌ها، بار سنگینی از حرف‌های نهان را با خود حمل می‌کنند؛
گاه سخنی از عشق،
گاه نجوایی از غم،
و گاه افشایی از امیدی پنهان.
هر نگاه،
پنجره‌ای است که به روح انسان گشوده می‌شود،
و در آن لحظات کوتاه،
هزاران واژه‌ی ناگفته
به جان مخاطب رسوخ می‌کند.
آری،
نگاه‌ها شاید در سکوت غرق باشند،
اما در دل خود دنیایی از گفتگوهای نشنیده
و سخنان ناگفته را جای داده‌اند؛
کافیست تا چشمها به یکدیگر گره بخورند
تا از عمقِ این دریای خاموش،
گوهرهایی بی‌پایان از احساسات را دریابی.
ارادتمند
امیر مهرداد خسروی
0
0
0
8
🎥صندلی جلو کی بشینه مادرم یا همسرم؟
0
0
0
8
اوج بگیر، برای دیدن، نه دیده شدن
آرامش درون را نه در هیاهوی تحسین‌ها می‌یابی، نه در چشم‌های خیره‌ی دیگران.
آرامش، آن پرنده‌ی سپید و سبک‌بال، در دل آسمانی پرواز می‌کند که وسعتش را خودت می‌سازی، جایی که بادهای خودنمایی را خاموش کرده‌ای و تنها با جریان لطیف حقیقت همراه شده‌ای.
اوج گرفتن را بیاموز، اما نه برای آنکه دیگران تو را ببینند، بلکه برای آنکه تو خود، بهتر ببینی. وقتی از سطح زمین و هیاهوی روزمرگی فاصله می‌گیری، چشم‌هایت وسعت پیدا می‌کنند، جزئیات نادیده را کشف می‌کنی، رنگ‌ها را زلال‌تر می‌بینی و حقیقت را شفاف‌تر لمس می‌کنی.
پرواز کن، اما سبک. بار قضاوت‌های دیگران را از دوشت بینداز. پرواز کن، اما آرام. به سوی آسمانی که در آن، نه نیاز به فریاد است و نه عطشِ تأیید. فقط تویی، و جهانی که در آن، دیدن حقیقت از دیده شدن، ارزشمندتر است.
در دل آسمان بی‌کران، پرنده‌ای که اوج می‌گیرد، نه برای آن است که دیده شود، بلکه برای آن است که گستره‌ی زمین را بهتر ببیند. هر چه بالاتر رود، افق‌های تازه‌تری پیش چشمانش گشوده می‌شود، دریاها ژرف‌تر، کوه‌ها باصلابت‌تر و جاده‌ها پرمعناتر به نظر می‌آیند. او دیگر در بند شاخه‌ای نیست که باد بلرزاندش یا سنگی که سد راهش شود؛ آزادی‌اش در پرواز است، در رهایی از قید نگاه دیگران.
آرامش درون نیز چنین است؛ وقتی برای دیده شدن اوج بگیری، پروازت لرزان و مقصدت نامعلوم خواهد بود. اما اگر برای بهتر دیدن، برای درک عمیق‌تر، برای کشف حقیقت پر بگشایی، آن‌گاه آسمان درونت صاف و بی‌کران خواهد شد. در آن اوج، سکوتی شیرین در جانت می‌نشیند، و دیگر نیازی به تأیید کسی نخواهی داشت، چرا که خودت را، هستی را و زیبایی ناب را با چشم دل دیده‌ای.
پس پرواز کن، اما نه برای آنکه چشمی تو را ببیند، بلکه برای آنکه تو چشمانت را به حقیقت جهان بگشایی.
0
0
0
7
نوش جان
0
0
0
13
